قانونِ بیست و چهار ساعت

ما یه قانون درست و به درد بخور داریم. این قانون رو یار برا رابطمون گذاشته. حالا چطوری کار می کنه؟ هر وقت هر کدوم از طرفینِ رابطه از طرفِ مقابل گله، گره یا هر مساله ای که منجر به سرد شدن رابطه میشه رو در ذهن داره وقت داره ظرفِ مدت 24 ساعت اون مساله رو به هر نحوی شده با همسرش در میون بذاره. یار میگه درسته من خیلی باهوشم اما واقعا از خوندنِ ذهنت ناتوانم:) پس بیا با هم حرف بزنیم.

 

هفته ای که گذشته برا من پر از درد و درس بود. واسم درس داشت چون پر از تجربه های جدیدِ یادگیری بود و درد داشت چون یادگیری درد داره. تو هفته ای که گذشت:

 1)یاد گرفتم که یه زن و شوهر هر چقدر هم که عاشقِ هم باشن و هر چقدرم که حواسشون به رابطه شون باشه بازم ممکنه خیلی ساده بیفتن تو دامِ سوء تفاهم. راه حل: به نظرم با صحبت کردنِ صریح و شفاف(رک و پوست کنده و به دور از ابهام) میشه از قسمت اعظمی سو برداشتها پیش گیری کرد.

2)یادگرفتم که ابهام تو یه رابطه ی عاطفی از نوع زن و شوهری میتونه از مواد اصلیِ تهیه کردنِ حلوای مرگِ رابطه باشه. خوبه که زن و شوهر تو کارِ هم فوضولی و دخالت نکنن، اما قایم موشک بازی و پنهون کاریِ الکی خیلی ممنوعه.

3)یاد گرفتم همونقدر که من نیاز دارم نازمو بخرن و لی لی به لالام بذارن همسرم هم نیاز به نوازش و محبت داره. اونم گاهی نیاز داره سرشو بذاره رو پامو غمگین باشه.

4)یاد گرفتم وقتی تحتِ تاثیر یه هیجانِ غلیظ (ناراحتی یا خوشحالیِ زیاد) هستم نباید راجع به همسرم و رابطه مون پیش داوری کنم یا تصمیمی برا زندگیمون بگیرم. بعد که اون هیجان فروکش میکنه من میمونم و شرمندگی از خودم.